Welkom bij onze blogserie #aleapforward. We onderzoeken in deze blogserie wat de uitdagingen van vandaag betekenen voor organisaties en de werkomgeving, nu en naar de toekomst. Een open verkenning naar de toekomst van werken, de werkplek en onze werkstijlen. Feitelijk naar de manier waarop we onszelf organiseren, ons systeem. Met dit tijdperk van grote verschuivingen en de coronacrisis worden we gedwongen stil te staan en tegelijkertijd om anders te bewegen en in beweging te komen. Dat is een stretch op zichzelf. En in die stretch of tegenstelling bevindt zich de grootste kans. Deze week een uitnodiging om uit te zoomen. Want wellicht biedt even stilstaan wel de grootste vooruitgang.

Innoveren, maar natuurlijk

Moet en is het vanaf nu echt allemaal anders of waren we al op de goede weg en krijgen innovatie, change, wendbaarheid bijna vanzelf een boost met de coronacrisis? Als je alle business artikelen en posts op social media moet geloven, kun je bijna niet niet innoveren in deze tijden. Maar hoe realistisch is innoveren in een periode van grote druk? Moeten we dat op dezelfde manier blijven doen? Missen we mogelijk de echte kansen en wat is echte vernieuwing? We zoomen graag even met u uit, voordat we ons– met velen – storten op de inrichting en realisatie van de 1,5 meter economie en ‘de vooruitgang’.

Onze verander- en innovatie paradigma’s

Urgentiebesef gebruiken, momentum creëren, SWOT-analyses, doorontwikkelde 7S-modellen, kleurentheorieën, cultuuranalyses, Belbin. Hoewel onze visie op veranderen de laatste jaren al een behoorlijke upgrade heeft gehad, komen wij deze modellen nog regelmatig tegen in (nieuwe) managementboeken, in de management of change leslokalen en ook nog in plannenmakerij in organisaties. Inmiddels staat de mens centraal, veranderen we niet top-down maar met onze teams en mag en moet veranderen leuk zijn. Veranderen heeft een andere lading gekregen.

We zaten dus reeds in een gezonde shift ten aanzien van onze beelden over veranderen. En met de introductie van nieuwe organisatiemodellen zoals netwerk- en matrixorganisaties en ecosystemen bleken de klassieke veranderparadigma’s definitief niet langer bruikbaar. We krijgen geen vat meer op onze organisaties door uit te gaan van de maakbaarheid van organisaties; de achterliggende veronderstelling achter de klassieke management theorieën. Onze top-down en blauwe aanpakken zijn inmiddels verschoven naar regievoering, co-creatie, maatwerk en stapsgewijs veranderen; Agile. Deze ‘always in bèta’ benadering lijkt meer te passen bij de huidige dynamiek. En het antwoord om om te gaan met het verlies van grip op onze organisaties en systemen lijkt het creëren van de wendbare organisatie. Een organisatie waarin continuous change het nieuwe normaal is.

De realiteit van de crisis leert ons dat onze organisaties ondanks onze nieuwe inzichten niet maakbaar zijn. Hoe wendbaar ook. We zijn overvallen door het niet voorspelbare en zijn in staat gebleken om onszelf razendsnel opnieuw te organiseren. Wat zal het nieuwe verander- of innovatie paradigma zijn? 

Van wendbare organisatie naar wendbare verdienmodellen

Bij het inzicht dat veranderen op de oude manier niet meer lukt, hoort dus ook de wetenschap dat onze organisaties zijn veranderd. Door de invloed van vorige recessies, de lessen die daaruit zijn getrokken, de bijna overwhelming en kansrijke digitalisering en geïnspireerd door de veel sneller bewegende start-ups en sale-ups, is het besef ontstaan dat we een ander type vehikel nodig hebben om onze business- en verdienmodellen te laten werken. Een makkelijk wendbaar vehikel. Echter, een community zijn of een slimme wendbare organisatie worden is geen doel op zich: Een organisatie blijft een configuratie, om met good old Mintzberg te spreken; een set aan wel doordachte coördinatiemechanismen om onze grondstoffen om te zetten in eindproducten. Om onze diensten in de markt te zetten, onze klanten en doelgroepen te bereiken en om succesvol te zijn. En nu lijkt het beeld van wat succesvol is ook nog eens te veranderen…

De realiteit van deze crisis leert ons dat wendbaarheid mooi is, maar zinloos als we onze klanten niet meer kunnen bedienen en markten opdrogen. We worden uitgedaagd te kijken naar de wendbaarheid van onze verdienmodellen en onze doelstellingen aan te passen.

De succesvolle organisatie

Ook hier zijn we in beweging. En het gaat de goede kant op. Waren we al maatschappelijk verantwoord bezig, inmiddels is duurzaamheid vaak een vanzelfsprekende eis in zaken doen, kopen we sociaal in en groeit het aantal succesvolle volwassen social enterprises. Share- en stakeholder value gaan steeds vaker samen met maatschappelijke impact en het besef is ontstaan dan deze ‘waarden’ niet tegenstrijdig aan elkaar zijn, maar elkaar kunnen versterken. Mede onder invloed van veranderend consumentengedrag. Doing good and doing business is meer dan green washing en input voor het sociaal- of maatschappelijke jaarverslag. Het is een belangrijke driver aan het worden. Zeker, we zien het nog niet overal en juist nu in tijden van overleven toont zich het echte DNA van ondernemingen en blijkt welke onderneming een echt maatschappelijk hart heeft. Feit blijft dat de dialoog gevoerd wordt, de druk op organisaties om het anders te doen en bij te dragen groter is dan ooit en dat ons waardensysteem verandert.

Succes wordt ook niet langer sec uitgedrukt in marktaandeel, omzet en financiële taal. Er wordt gesproken over happiness en gezondheid in organisaties. Er worden mensen verantwoordelijk gemaakt voor ons geluk en de snelle toename van digitaal werken (hetgeen we ervaren in het hier en nu), het verzamelen en gebruiken van data en ons continue online zijn, leidt tot een gesprek en herwaardering van echte en face-to-face verbinding. Een herwaardering van ons mens zijn in organisaties en daarbuiten.

De realiteit van deze crisis leert ons wat daadwerkelijk succes is en geeft ons inzicht met welke organisaties we in business willen blijven. Het stelt ons kritische vragen over echte waarde en de bijdrage vanuit onze onderneming.

Houdbaarheid in tijden van crisis

Hoe houden we deze op zich mooie ontwikkelingen vast in tijden van crisis? Of andersom hoe een crisis en deze kritische vragen te gebruiken om deze ontwikkelingen te versterken? Hoe nemen we de lessen van de crisis mee om onze systemen verder te innoveren? Hoe gaan we de echte vernieuwing aan en zetten we volgende betekenisvolle stappen in onze organisaties en systemen?

Uiteraard zijn wij als organisatieontwikkelaars aka consultants grote sponsors van de voortuitgang, geloven wij in het creëren van mooiere slimmere organisaties waarin mensen prettig werken, gelukkig zijn en waarin we onze definities van succes kunnen waarmaken. En ook wij zijn geneigd direct te gaan bewegen, ook ‘binnen’ de kaders van de 1,5 meter….

De realiteit daagt ons echter nu uit na te denken over de houdbaarheid van onze organisaties, de toekomst, ons bestaan. Een tandje dieper te gaan bij het nadenken over innovatie. En dat gaat verder dan succesvol en snel veranderen, een 1,5 meter protocol toepassen, agile werken, sociaal inkopen of een nieuw kantoorconcept. We worden uitgedaagd om in plaats van wendbaarheid na te denken over de houdbaarheid van ons systeem. We worden uitgedaagd om nieuwe innovaties en ‘boxen’ te ontwikkelen en te creëren.

Zoals collega en innovatie expert Jeroen Busscher zegt: “De coronacrisis kan je zien als een briljante cursus creativiteit en ondernemerschap.” En dat geldt voor kleine en grote ondernemingen.

Take a step back, stretch

Stilstaan lijkt in deze tijden geen achteruitgang maar vooruitgang. Dus we dagen u uit om uit te zoomen. Om stil staan bij wat vernieuwing echt voor u inhoudt. Dat is wat ons betreft een crisis gebruiken om te innoveren. En dat gaat verder dan de 1,5 meter samenleving in uw organisatie implementeren, dat verbinden aan innovatie en uw business verder online ontwikkelen. Hoewel wij klanten zo goed als mogelijk helpen met deze praktische vraagstukken en dat ook onze business is, gunnen wij alle organisaties dit uitzoom moment.

Stel vragen over de houdbaarheid van organisatie- en werkvormen, over beelden over verandering en innovatie, controle, de wendbaarheid van verdienmodellen, uw definitie van succes en dan pas over kantoorconcepten en de invulling van de 1,5 meter samenleving. Waar liggen de echte kansen?

Een klant mailde ons: “Iedereen wil veranderen maar niet veranderd worden. De noodzaak en de wil tot veranderen is nu hoog. En dus passen we ons snel aan. Prachtig. Maar moeten en kunnen we dit vasthouden op deze en dezelfde manier?”

Wij begrijpen ook dat u door moet en dagelijks de business draaiende moet houden. En respecteren de uitdagingen van vandaag. In zowel kleine en grote ondernemingen is immers overleven aan de orde van de dag. Echter, willen we de kansen in deze crisis benutten als samenleving, organisaties en inspirerende en effectieve werkomgevingen blijven creëren, dan is er nu het momentum om even stil te staan en de juiste vragen te stellen. Iets dat feitelijk letterlijk nu gevraagd wordt van ons allemaal. En dat brengt ons terug bij urgentiebesef als driver voor echte innovatie.

In de volgende blog duiken we de dagelijkse werkpraktijk weer in en richten we ons weer op de inrichting van uw werkomgeving. Een werkomgeving waarin u in staat wordt gesteld uw missies die passen bij de huidige tijdgeest te realiseren. Ons vak.

In the meantime. We hold your space.